BONJOUR PARIS

Myślę, że Paryż to miejsce, które każdy chciałby odwiedzić. Po zrealizowaniu tego planu ludzie dzielą się zazwyczaj na dwie grupy. Tych, którzy twierdzą, że Paryż jest wielkim szybkim miastem z kilkoma zabytkami, ale generalnie jest głośny, brudny i nie warto tam wracać. Należę do drugiej grupy, twierdzącej, że jest to najwspanialsze miejsce pod słońcem, pełne uroku, zachwycające architekturą, klimatem i wcześniej juz wspomnianymi zabytkami.

Radość sprawia mi po prostu przebywanie w tym mieście, spacer tymi urokliwymi  uliczkami, wypicie kawy w cudownej kawiarence pod markizą, jedzenie francuskich specjałów obserwując przemieszczających się paryżan / lub Sekwanę czy odwiedzanie starych księgarni.

Dzisiaj chciałam wam poopowiadać o moich ulubionych miejscach w Paryżu. Na pewno jest wiele takich, których jeszcze nie odkryłam, a z pewnością je pokocham, ale póki, co pozwolicie, że zasypię was zdjęciami, wspomnieniami i się rozmarzę, ponieważ nie wiem, kiedy będę miała okazję znów tam wrócić.

Pierwszy raz odwiedziłam Paryż mając 10 lat. Jak się domyślacie w głowie miałam tylko Disneyland. Sam Paryż, zabytki i cała reszta nie specjalnie mnie obchodziła. Również głownie park rozrywki wspominam, jeśli chodzi o ten wyjazd.

Następnym razem wybrałam się do Paryża 3 lata temu. Byłam  bardzo podekscytowana. Wiele rzeczy chciałam zobaczyć i postanowiłam porządnie się przygotować do tego wyjazdu.

Większość przydatnych informacji zdobyłam na forach internetowych jednak i tak korzystałam z przewodników. I teraz właśnie chciałam wam polecić jeden z nich. "Mój Paryż" Elisabeth Duda.

Polecam tę książkę wszystkim wybierającym się do Paryża. Jest przecudownie napisana i znajdziecie w niej bardzo dużo ciekawych rzeczy. Książka jest w formie przewodnika. Elisabeth Duda oprowadza nas swoim szlakiem po magicznym Paryżu zwracając uwagę na bardzo ciekawe aspekty miasta (nie tylko te najbardziej znane). Pleca również miejsca, w których można dobrze zjeść, wygodnie się wyspać czy wybrać na szalony shopping.

Jeśli chcecie dobrze poznać francuską stolicę to w ciemno kupujcie tę pozycję- polecam z czystym sumieniem. Swoją drogą planuję kupić kolejną książkę tej autorki, ( mimo, że jest raczej adresowana do młodszych odbiorców) - wszystko, co związane z tym miastem jest u mnie mile widziane :).

Ciężko mi zdać dokładną relację, ponieważ było to 3 i 2 lata temu i bardzo dużo się działo, więc nie będę dokładnie relacjonowała podróży tylko zrobię mały mix. W obu przypadkach wybrałam się na 3 noce do Paryża. Po wylądowaniu czekała nas jeszcze ok. godzinna podróż autokarem do Paryża. Nie martwcie się, że jest to problem - autokar odjeżdża z samego lotniska, gdzie przy postoju autokarów w budce można kupić bilety. Po dotarciu do Paryża musieliśmy się przetransportować do naszego hoteliku. Za pierwszym razem oczywiście wyglądało to inaczej niż rok później. Nie wiedzieliśm, w którym kierunku mamy iść. Rok później czułam się już troszkę jak u siebie ;). Wybraliśmy najszybszą formę transportu: metro. Co stało się naszym stałym środkiem transportu w Paryżu. Szybko też zorientowaliśmy się, że jest rzeczy, którą w Paryżu ZAWSZE należy mieć przy sobie i bez której nie można się obejść: mapa metra.

Mimo, że samo otoczenie nie jest oszałamiające, ponieważ nie jest specjalnie czysto, ładnie, a zapach też nie zachwyca to Paryskie metro zrobiło na mnie wielkie wrażenie. Ilość linii szokuje i przyznam, że potrzebowałam chwili zastanowienia żeby rozgryźć tę mapę. Po chwili skupienia wszystko staje się jasne. Mapa jest świetnie rozrysowana, każda linia oznaczona jest innym kolorem ( jak widać na zdjęciu powyżej), w każdym wagonie znajduje się tablica informująca, na jakim przystanku znajdujemy się w danym momencie, na każdym przystanku wyświetla się informacja za jak długo (max 4 min.) pojawi się kolejny pociąg, a wyjścia z metra są wyraźnie oznaczone. Jedyny problem, jaki nas spotkał to był kierunek: kilka razy zdarzyło nam się wsiąść w do pociągu jadącego w przeciwnym kierunku (na początku). Na szczęście szybko się orientowaliśmy i przesiadaliśmy się na drugą stronę :). 

Kiedy za pierwszym razem dotarliśmy do naszego hotelu byliśmy lekko w szoku. Nie sądziliśmy, że hotele mogą być tam małe, tzn. wąskie. Do windy wchodziliśmy pojedynczo, ponieważ nie zmieścilibyśmy się oboje z torbami. Pokój rozmiarem też nie grzeszył, ale nie marudziliśmy, bo z góry wiedzieliśmy, że w tym miejscu będziemy tylko spać, a całe dnie poświęcać będziemy zwiedzaniu. Rok później, kiedy wybrałam się ponownie do Paryża mieszkałam w innym hotelu, ale rozmiarami bardzo przypominał zeszłoroczny :).

W obu przypadkach mieszkałam w XVIII dzielnicy, która stała się chyba moją ulubioną, ze względu na bliskie położenie do wzgórza Montmarte i tu podział na lata się rozmywa i wspomnienia się łączą ze sobą. Jest to  słynna artystyczna dzielnica Paryża. Na wzgórzu znajduje sie Bazylika Sacré-Coeur, przy której znajdują się szerokie schody, na których uwielbiam spędzać czas. Jest tam zawsze bardzo dużo ludzi ( niezależnie od pory). Siedzą, rozmawiają, robią pikniki, robią sobie zdjęcia (czasem ślubne), a pod wieczór odbywają się tam pewnego rodzaju spektakle na małej arenie. Widok stamtąd jest zapierający dech w piersiach. Można bez końca patrzeć na panoramę Paryża niczym na rozkołysane fale morskie czy ognisko. Pojawiają się tam też artyści, grajkowie i jest przecudowna atmosfera. Nie wiem czy wolno tam pić alkohol... Sporo osób poje czy to wino czy piwo. Pojawiają się nawet osoby, które chcą piwo tam sprzedawać. Jednak, gdy sama piłam tam piwo rozglądałam się w strachu przed wysokim policyjnym mandatem w euro ;)

Jednak nie tylko to jest świetne w tej dzielnicy. W okolicy bazyliki jest bardzo dużo uroczych kawiarenek, restauracji, kwiaciarni, artystów malujących obrazy, portrety, karykatury, Czas spędzony na tym wzgórzu jest niesamowicie uspakający, pozytywnie nastrajający o po prostu magiczny.

Ta dzielnica to nie samo wzgórze. Uliczki i alejki na dole są równie urokliwe. Ponad to można sie tam też zabawić, ponieważ znajdują się tam fantastyczne kluby, część z nich jest osadzona w tematyce erotycznej ;) ale oczywiście nie wszystkie. Możemy znaleźć też tam najsłynniejszy kabaret Moulin Rouge, który sam w sobie zachwyca, a po wyjściu ze spektaklu jeszcze długo nie można przestać o nim myśleć. Tuż przy samym kabarecie znajduje się wejście do metra, a przy nim specjalny nawiew, przy którym ustawia się kolejka dziewczyn i kobiet chcących sobie zrobić zdjęcie ala Marylin Monroe w filmie "Słomiany wdowiec".

Zdjęcie znalezione w internecie. W kabarecie nie wolno robić zdjęć podczas spektaklu.

Oczywiście XVIII dzielnica ma też swoje mroczne strony. Nie powiedziałabym żeby w późnych godzinach nocnych spacerowanie po bocznych uliczkach było bezpieczne. Co prawda nie spotkało mnie tam nic złego, ale zdecydowanie nie odważyłabym się w niektórych miejscach pojawić w pojedynkę. 

Tak jak powiedziałam to chyba miejsce, w którym najchętniej spędzam czas w Paryżu, ale ogrom radości daje mi przebywanie w którejkolwiek części tego miasta. 

Podczas obu pobytów zwiedziłam wiele miejsc i dzielnic, ale powiem wam szczerze, że mimo wielkiej sławy wieży Eiffla, Luwru czy Łuku Triumfalnego podobało mi się tam jednak większe wrażenie zrobiły na mnie miejsca, o których zdecydowanie mniej się mówi w mediach czy z którymi kojarzy się to miasto. 

Zwykłe spacerowanie tymi ulicami napawa mnie niesamowitym szczęściem. Zachwycają mnie stare księgarnie i antykwariaty, w których zapach wiekowych książek napawa mnie czymś wyjątkowym.

Oczywiście wizyta na wierzy Eiffla też była nie małym wrażeniem. widok z niej jest niesamowity, a wizyta na trzecim piętrze wręcz mnie przeraziła. Widok był jeszcze bardziej oszałamiający, ale uczucie chwiania mnie nie opuszczało i nie zabawiłam tam zbyt długo :) Pewniej się czułam spacerując polami elizejskimi jedząc lody, obserwując zakochane pary, rodziny spędzające czas na kocach miedzy drzewami oraz tłumu turystów ;)

Zdecydowanie warto też wspomnieć o cudownej Sekwanie nad brzegiem, której zbiera się wielu mieszkańców Paryża i turystów. Rejs po niej też jest niesamowitą przygodą. Ja akurat płynęłam w bardzo ciepły dzień, a wiatr dawał mi ulgę, ochłodę i myślę, że dzięki temu moje wrażenia są lepsze ;) W pobliżu tego miejsca znajduje się słynna Katedra Notre Dame. Żeby do niej się dostać trzeba odstać swoje w kolejce, a następnie wspiąć się, po dłuuuugich schodach. Jednak jak już się je pokona to czuje się niczym Esmeralda z "Dzwonnika z Notre Dame" przechodząc między rzeźbami, wielkimi kamiennymi oknami oglądając otaczające miasto.

Oczywiście jest jeszcze wiele zabytków, o których nie wspomniałam, ale nie jest moim celem wymienianie wszystkiego, co znajduje się w Paryżu tylko, co niektórych niesamowitych miejsc.

Niesamowitym miejscem jest też nowoczesna dzielnica Paryża, w której będziemy chodzić między bardzo nowoczesnymi, szklanymi budynkami. Można tam też robić zakupy w świetnej galerii handlowej, usiąść na wielkim placu obserwując pomnik kciuka czy niesamowity ruch i tłum Paryżan wychodzących na lunch. Przeciwne uczucie, kiedy nagle robi się gęsto od elegancko/ oficjalnie ubranych ludzi w większości rozmawiających przez telefony. Warto odwiedzić to miejsce, chociaż na chwilę ;)

Oczywiście są w Paryżu miejsca, którym nie oprze się absolutnie nikt ! Oczywiście takie miejsca znajdują się na całym świecie, ale w Paryżu wyjątkowo przykuwały one mój wzrok i pobudzały apetyt: czarujące cukiernie. W każdej z nich panuje przesłodki, wspaniały zapach, jest czystko, miło i przeuroczo. Nie wierzę, że kogoś nie cieszą takie widoki (nawet, jeśli nie jest słodyczomaniakiem) ;).

Ostatnim miejscem, o którym chciałabym wam opowiedzieć znajduje się nieopodal Paryża. Miejsce to sprawiło, że czułam się tam jak w bajce. Zdecydowanie odpowiada to mojemu gustowi i zainteresowaniom: Wersal. Złota brama witająca zwiedzających przy wejściu jest niesamowicie bogata, wręcz oślepia. Oczywiście znajdują się tam muzea, a o muzeach postanowiłam nie opowiadać. Są zachwycające, jednak nie o nich chcę opowiadać mówiąc o Wersalu. Ogrody znajdujące się w tym miejscu są jedyne w swoim rodzaju. Osobiście nie widziałam jeszcze czegoś takiego. Jeden dzień spędzony tam to za mało. Spokojnie mogłabym siedzieć tam cały tydzień. Zawsze jest zbyt mało czasu na przejażdżki rowerami, (które można wypożyczyć, następnym razem wezmę ze sobą rolki), jedzenie pikników nad stawem lub pływanie po nim łódką (można się tam zaprzyjaźnić też z wodnym ptactwem ;) ale nie polecam podchodzenia zbyt blisko). 

Obszar, po którym można się tam poruszać jest olbrzymi, a nogi mogą bardzo rozboleć (polecam wygodne obuwie sportowe). Miejscem w Wersalu, które zrobiło na mnie największe wrażenie i zatraciłam się w nim bez reszty jest wioska Marii Antoniny. Jest ona całkowicie bajeczna. Miałam wrażenie, że tylko brakuje mi pięknej sukni i słów lektora " Dawno, dawno temu za górami, za lasami". Nie potrafię tego opisać słowami, więc pokaże wam zdjęcia, które i tak do końca nie oddają uroku tego miejsca.

Szczerze mówiąc mogłabym tak pisać jeszcze bardzo długo, ale prawdopodobnie ten post jest zbyt długi i część z was nie wytrwała do końca, dlatego chyba czas zakończyć dzisiejszą opowieść.

Chciałabym jeszcze dodać, żeby osoby, które są bardzo nastawione na zwiedzanie zabrały ze sobą dobre obuwie. Przy drugim wyjeździe byłam już mądrzejsza. Co prawda za pierwszym razem miałam buty na płaskim obcasie,ale podeszwa była zbyt cienka... Wychodziłam z hotelu ok. 8-9 rano i wracałam ok. północy, więc chodzenia było sporo. Po drugim dniu bardzo mnie już bolały nogi. Ból nie ustępował, tylko się nasilał. Później musiałam co ok. 200 metrów siadać, bo stopy nie wytrzymywały. Byłam zmuszona zacząć brać tabletki przeciwbólowe i przetrwałam. Po powroci 3,4 dni stopy się relaksowały i regenerowały. To było ciężkie doświadczenie, ale dałam radę i rok później zabrałam ze sobą wygodne adidasy :).

Prawdopodobnie jeszcze w przyszłości wrócę do tematu. Szczególnie wtedy, kiedy w końcu uda mi się znów wybrać do tego wspaniałego miasta. Mam zamiar wybrać się tam z moim narzeczonym (jeszcze razem tam nie byliśmy) i spędzić tam jedne ze wspanialszych wspólnych chwil. 

Mam nadzieję, że macie podobnie wspaniałe wspomnienia związane z Paryżem, a osoby, które dopiero się tam wybierają je zdobędą.